Niskoenergetyczne, gęste diety oparte na ziemniakach i fasoli zmniejszają masę ciała i insulinooporność: randomizowane badanie równoważności z odżywianiem

Abstrakt:

Oceniliśmy wpływ diet o niskiej gęstości energetycznej (1 kcal/g) i bogatych w ziemniaki (ziemniak) lub rośliny strączkowe (fasola) na kontrolę poziomu glukozy we krwi u uczestników z insulinoopornością. Postawiliśmy hipotezę, że dieta ziemniaczana i fasolowa będzie miała równoważne skutki. Było to 8-tygodniowe, randomizowane, kontrolowane badanie żywieniowe prowadzone w układzie równoległym, porównujące dietę ziemniaczaną i fasolową (50–55% węglowodanów, 30–35% tłuszczu, 15–20% białka). Równoważność określono wcześniej jako średnią zmianę stężenia glukozy we krwi dla ziemniaków, która mieściła się w zakresie ±20% diety fasolowej. Do badania włączono trzydziestu sześciu uczestników (wiek: 18–60 lat, wskaźnik masy ciała: 25–40 kg/m2) z insulinoopornością (homeostatyczny model oceny insulinooporności [HOMA-IR] >2). Zmierzono masę ciała, a pacjentów poddano testowi tolerancji posiłków mieszanych na początku badania i po 8 tygodniach. Przeprowadzono analizy zgodne z zamiarem leczenia (ITT) i pełniejsze. Równoważność obu diet w obszarze pod krzywą dla stężenia glukozy w surowicy została osiągnięta w granicach ±10%, ale zmniejszenie w stosunku do wartości wyjściowych nie było statystycznie istotne. W przypadku diety fasolowej insulina (pole pod krzywą odpowiedzi: −2136,3 ± 955,5 mg/[dL∙min], P = 0,03) i HOMA-IR (−1,4 ± 0,6, P = 02) były niższe w porównaniu z wartością wyjściową . Analizy ITT i pełniejsze były podobne, z tym wyjątkiem, że dieta ziemniaczana HOMA-IR również została zmniejszona (-1,3 ± 0,6, P < 0,05). Przestrzeganie diet wyniosło 87–88%, a masa ciała uległa zmniejszeniu w obu dietach (ziemniaki: −5,6% ± 0,6%; fasola: −4,1% ± 0,6%, P < 001), bez istotnej różnicy między obiema dietami . Diety ziemniaczane i fasolowe o niskiej gęstości energetycznej były równie skuteczne w zmniejszaniu oporności na insulinę i wspomaganiu utraty wagi u osób z upośledzoną kontrolą poziomu glukozy we krwi.